இதையும் விமர்சனம் பண்ணினா என்ன ?

சினிமாவைத்தான் விமர்சிக்கம்னு இல்ல ! மெகா சீரியலும் நம்ப வீட்டுக்குள்ளயே வந்து டிக்கட் வாங்கிக்காமலே டார்ச்சர் பண்ணுதுல்ல.! அதயும் விமர்சனம் பண்ணினா என்னன்னு..... இறங்கிட்டேன்.

சினிமாவில்.. சில சீன்கள் நடந்திட்டிருக்கும்போது எழுந்து போய் வந்தால் கதைத்திருப்பத்தை கவனிக்கமுடியாம போயிடும்.
ஆனா நெடுந்தொடர்களுக்கு அதிலிருந்தும் விலக்கு இருக்கு.! பலமாசம் பாக்காம இருந்தாலும் பளிச்சுன்னு விட்ட இடத்திலிருந்து கதை புரியும்.

சரி நம்ம விமர்சனத்துக்கு வருவோம்.

கோலங்கள் னு ஒரு தொடர் வருது.!

முதல்ல வேகமா நடந்தும் ஓடியும்..தேவயானி ஒரு பாட்டு பாடுவாங்க ! (அது விளம்பரதாரர்கள் நிலையப்பொறுத்து சுருக்கமாவும், சில நாள் முழுசாவும் இருக்கும்)

அப்புறம் கதை ...எதை?

அபின்னு ஒரு பொண்ணு (எப்பவுமே ஒரு பையோடயே அலையும்) வேலைக்கு போகுது..அதுக்கு ஒரு கல்யாணம் ஆகி புருசன் குடும்பத்தோட அநியாயத்தை பொறுத்துக்குது..! அவனும் டைவர்ஸ் பண்ணிடுறான்..! அப்புறம் வேலைபாக்குற இடத்தில் முதலாளி நிறுவனத்தை விற்றுவிட புது முதலாளியோட அராஜகம் பொறுக்காம பொங்கி எழுந்து..அழுதுக்கிட்டே வெளில வந்து, புதுசா கம்பெனி ஆரம்பிச்சு புதுமுதலாளி ஆதிக்கு போட்டியா நிக்கிது..அவனும் பலப்பல டார்ச்சர் கொடுத்துப்பாக்குறான். அபியைக்கொல்ல போடுற திட்டத்துல எல்லாம் பாவம்.. வேற ஒரு கேரக்டருக்கு ஆப்பு..! அவுங்க எல்லாத்துலயும் தப்பிச்சு தொல்காப்பியன்கிற நண்பரோட கோர்ட், ஜெயில், கேரளா, ஆஸ்பத்திரின்னு பலப்பல இடங்களில் போராடி ஆதிக்கு சவாலா விடுது..! இதெல்லாம் நடக்கிறபோது இடையில் நமக்கு ஒரு அதிர்ச்சி.....! ஆதியும் , அபியும் அக்கா தம்பி..! இரண்டு அம்மா..ஒரே அப்பா. அதுக்கும்மேல பலப்பல கிளைக்கதைகளோட தொடர் போயிட்டிருக்கு!

இதில் அபி, ஆதி, ஆர்த்தி, அஞ்சலி, தொல்காப்பியன், ஈஸ்வரன், சங்கரபாண்டியன், கற்பகம் , உஷா, பாஸ்கர், தோழர், மனோ, அனு, சித்தப்பா, ராஜேஷ், வித்யா மற்றும் பலப்பல பாத்திரங்கள் (கல்யாணச் சீர் மாதிரி) நடந்திருக்கிறார்கள். மேலும் தில்லா, சல்பேட்டா சரோஜா, சாந்தின்னு சில பாத்திரங்கள் கதை முடிஞ்சு போச்சு!

அபி - தேவயானி, இயக்குநர் திருச்செல்வம் - தொல்காப்பியன் (மெட்டி ஒலி தொடரில் சந்தோஷ் என்ற பெயரில் நன்றாக நடித்தவர்)
தயாரிப்பு - விமர்சனங்களுக்கு பெயர்போன விகடனின் ஒளித்திரை.

முதலில் இந்தத்தொடரைப்பொறுத்தவரை...


நல்லவர்கள் சிரமப்பட்டுக்கொண்டே இருப்பார்கள், கெட்டவர்கள் நன்றாக இருப்பார்கள் என்ற இந்தக்காலத்துக்கு(? )பொருத்தமான கதை.

விவாகரத்து பண்ணின புருஷனை இவுங்க நம்பி வேலைக்கு சேத்துக்குவாங்களாம். அவனும் மறுபடியும் தப்புதான் பண்ணுவானாம்.

- அவன் மோசம்னு தெரிஞ்சுதானே விவாகரத்தே பண்ணுனீங்க?அப்புறம் ஏன் அவனை சேத்துக்கணும்? சரி சேத்துக்கிட்ட.. அவன் ஏன் அப்படியே துரோகம் பண்றவனாவே காட்டணும். ? அதாவது.

நீதி நம்பர் 1 : கெட்டவனுக்கு வாய்ப்பு கொடுத்தாலும் திருந்தமாட்டான் . நல்லவன் இளிச்சவாயன்.!

சல்பேட்டா சரோஜான்னு ஒரு வில்லி -தன் தம்பிகள் எதிர்காலத்துக்காக - திருந்துவாளாம். அவளை வில்லனின் மிரட்டலால் தம்பிகளே கொன்னுடுவாங்களாம்.!

ஒருத்தன் திருந்தினா அவன் மூலமா எந்த மாதிரி நல்லது நடந்தாலும் சகிக்கக்கூடாதா? கோர்ட்ல வச்சு சுடறது எப்படின்னு பாடம்வேற எடுக்கணுமா? (ஏற்கனவே நடந்துக்கிட்டுதானே இருக்கு)

நீதி நம்பர் 2 : கெட்டவன் திருந்தினாலும் உயிரோடு இருக்கமுடியாது.! சொந்த தம்பிகள்கூட கொல்வார்கள் !


தொல்காப்பியனை , கங்கான்னு ஒரு பொண்ணு காதலிக்கும். அவரும் அப்படியே! ஆனா அந்தப்பொண்ணு , அவர் நிறுவனத்தை அழிக்கறதுக்காக என்னவேணும்னாலும் செய்யும். நான் வேணும்னா உன் நட்பை விட்டுட்டு வான்னு காரணமே இல்லாம மிரட்டும்.

காதலிச்சாலும் , சொந்த விருப்பு சரி...! வெறுப்புக்காக என்னவேணும்னாலும் செய்யலாமா.? காதலி தன் தலைல கல்லையே தூக்கிப்போட்டாலும் நிறுவனத்துக்கு பங்கம் வந்தாலும், அவள் காதலில் உண்மை இல்லைன்னு தெரிஞ்சும் அவளை காப்பாத்த முயற்சி செய்யிறவனை....என்ன சொல்றது?


நீதி நம்பர் 3 : நல்லவன்னா காதலி என்ன செஞ்சாலும் பொறுத்துக்கிட்டு இருக்கணும். நல்ல காதலி , காதலனோட நண்பர்களை அழிக்கணும்னு நினைப்பாள்.


ஆதி சொந்த அப்பாவையே கடத்தியாவது சொத்தை எழுதி வாங்குவாராம். ஆனா குடும்பத்துல ரொம்ப பாசமா இருப்பாராம். அவர் கத்திப்பேசியே காரியம் சாதிப்பாராம். எப்பப்பாத்தாலும் அடுத்தவங்களை அழிக்க நினைச்சுக்கிட்டே இருப்பாராம்.

வில்லன்னா எந்த கடைசி வரைக்கும் போவான்னு காட்டிக்காட்டித்தானேப்பா இப்புடி இருக்கோம். அதுவும் அவன் கத்துற கத்தும் அவனது பாத்திரத்தை சித்தரிக்கும் விதமும்... அய்யோ!

நீதி நம்பர் 4: கெட்டவன், கெட்டது செய்யுறதை முழுநேரத்தொழிலாவும் , பகுதி நேரத்தொழிலா கட்டுமானப்பணியும் செய்வான்.

தில்லான்னு ஒரு போலீஸ் அதிகாரி. வில்லனுக்கு அரசாங்க அடியாள்! இவர்தான் அவர் சம்பந்தப்பட்ட எல்லா(!) வழக்குக்கும் போலீஸ் அதிகாரி.! நல்லவுங்க எல்லாரையும் டார்ச்சர் செய்யும் பொறுப்பு இவருக்கு! சட்டத்தின் இண்டு இடுக்கெல்லாம் போய் அபியை மூலை (corner) பண்ணுவாரு..! நல்லவேளை...(பாருங்க) இன்னொரு நல்லவன் மூலமா இறந்து போயிடுறாரு.!

ஒரு போலீஸ்காரனுக்கு வேற வேலையே கிடையாதா!? காசு வாங்கிட்டாங்கறதுக்காக என்ன வேணும்னாலும் செய்யலாமா? அதெப்படி அவ்வளவு பெரிய சென்னைல கெட்டவனுக்கும் நல்லவனுக்கும் நடக்குற எல்லா பிரச்னைகளும் இவர் ஸ்டேஷன் லிமிட்லயே வருது..?

நீதி நம்பர் 5 : கெட்டவனுக்கு போலீஸ் பக்கபலமா இருக்கும். போலீஸ் முடிவுக்கு வந்துட்டா உலகத்துல எந்த மூலைல நல்லவன் இருந்தாலும்....செத்தான்.!


அய்யய்யோ இதுக்கு மேல என்னால சொல்ல முடியல..
இயக்குநரின் மனநிலையை படைப்புகள் பிரதிபலிக்கும்னு சொல்லுவாங்க..!

இதுதான் அந்த இயக்குநரின் மனநிலையா.. ? இல்லை கதைநிலையா..? யாராவது எடுத்துச்சொன்னா மாத்திக்குங்க தலைவா.!

வீட்டுல , புள்ளைங்களெல்லாம் பாக்குது! கெட்டவனா இருக்குறதுதான் சுலபம், ரொம்ப நல்லதுன்னு மனசுல ஏத்தி அடுத்த சமுதாயத்த மண்ணா ஆக்கிறாதீங்க..! அதெப்படி டிவி பாத்து மாறுவாங்கன்னு கேக்குறீங்களா ?இப்பதான் பவர் ரேஞ்சரா சுத்துராங்களே.!

நல்லவனா இருக்குறதோட பயன்களை காட்டலைன்னாகூட பரவாயில்லை. அதன் கொடுமைகளை அதிகமாகாட்டி நல்லவனா வாழுற மனுசங்க மனசுல கும்மி அடிச்சுட்டு போயிராதீங்க !

அந்தக் கோரம் நடந்த நாள்..!

டிசம்பர் 26...

கிருஸ்துமஸ் முடித்த மகிழ்வோடு சந்தோஷமாக இருந்த பல குடும்பங்களில், இயற்கை தன் இன்னொரு முகத்தை அதிகக் கோரமாக காட்டிய நாள்.!

அன்று கேட்ட அவலக்குரல்கள்..! வேளாங்கண்ணி கடற்கரையில் நாங்கள் அள்ளிப்போட்ட மனித உடல்கள் !

இன்றும் கனவில் வந்து காப்பாற்றச் சொல்லும் உயிர்கள் !

உடைகள், உறவுகள், உடைமைகள் அனைத்தையும் இழந்து சொந்த நாட்டில் அகதியாய் நின்ற குடும்பங்கள் !

அய்யா ! பழைய துணி தருவதை நிறுத்திவிட்டு வாழ்வதற்கு வழி காட்டுங்கள் ! நாங்கள் இதே பூமியில் கோடிகளோடு வாழ்ந்தவர்கள் என்று எழும்பிய தன்மானக்குரல்கள்.!

நானும் குழிக்குள் விழுந்துவிடுகிறேன்.. என்னையும் புதையுங்கள் என்று குதித்த பெண்ணின் மரண வேட்கை!

நடந்த கொடுமை அறியாமல் உணவு வாங்க வரிசையாய் நின்றபோது அடுத்த பெண்ணின் சடை இழுத்து விளையாடியஅந்த மூன்று வயது சிறுவன்!

தன் குழந்தை இழந்துவிட்டு பிழைத்த சிறு குழந்தைகளில் 3 பேருக்கு பால் கொடுத்த அந்த தாய் தேவதை !

பல கிராமங்களை ஒன்றுமில்லாமல் சுருட்டிவிட்டு ஒன்றுமே தெரியாததுபோல் அமைதியாய் காட்சிதந்த சமுத்திரத்தின் வில்லத்தனம் !

மறக்கமுடியா நினைவுகள்...! வேடிக்கை பார்க்கவும், உதவிகள் செய்யவும் சென்றவர்களுக்கே இப்படியென்றால் , பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு..?

அவர்களுக்காய் பிரார்த்திப்போம்.! கடவுளை நம்பவில்லையென்றால் இயலாதவர்க்கு ஒரு கை கொடுத்தாவது துயர் துடைப்போம்.!

ஆனால்.. இது மீண்டும் நிகழாமல் தடுக்க, என்னன்ன செய்யலாம்..?

பதிவளிப்போம்.!

ஒரு நல்ல காரியம்...

நேத்து (23.12.07) ஞாயிற்றுக்கிழமை ஒரு நல்ல காரியம் பண்ணினேங்க.!

ஈஷா பசுமைக்கரங்கள் சார்பா 2.5 கோடி மரங்கள் நடும் விழா கொண்டாடினாங்க.!
           
           நமக்கும் அதுல ஈடுபாடு இருக்குறதால.. அந்த விழாவில் பங்கெடுத்துக்குற வாய்ப்பு கிடைச்சதுங்க..! (நன்றியுரையெல்லாம் சொன்னோமுல்ல..)நேரா காலைல கிளம்பி அருகிலுள்ள பள்ளி, கல்லூரிகளுக்குப் போய் சுமார் 2000 மரக்கன்றுகள் நட்டோம். அதில் நான் குறைந்த பட்சம் 10% நட்டிருப்பேன். 200 மரக்கன்றுகளை ஒரு நாளில் நட்டபோது கிடைத்த திருப்தி இருக்கிறதே..!

அடடா...! அதுக்கு ஈடு இணை இல்லங்க!

     மாலையில் ஒரு விழாவுடன் இனிதே நாளை முடித்தோம். மத்திய சுற்றுச்சூழல் மற்றும் வனத்துறை இணை அமைச்சர் மாண்புமிகு. S. ரகுபதி அவர்கள் வந்து நிறைய புள்ளிவிவரங்களுடன் பேசினார்கள். தமிழகத்தின் நீராதாரம் இனி பிற மாநிலங்களல்ல.. மரங்கள்தான் என்றார்.
மிகவும் மகிழ்வுடன்...இந்த மண்ணுக்கு ஏதோ செய்த திருப்தியுடன் தூங்கினேன்.
(ஆனா இதுவும் நம்மை வறட்சியிலிருந்து காப்பாற்றும் ஒரு சுயநல முயற்சிதான்..!)

நமக்கு வாழ இடம் தந்து
இயற்கை வளமனைத்தும் தந்து
உணவுப்பொருள் ஒன்றுவிடாமல் தந்த
புவியன்னைக்கு
வயிற்றில் பால் வார்க்கவேண்டாம்.
கொஞ்சம் நீர்வார்க்கவாவது
முயற்சிக்கலாம்
அதற்கு மரம் நட்டால் போதும்.!
மிச்சத்தை அவள் பார்த்துக்கொள்வாள்!

முடிஞ்சா இன்னிக்கே ஒரு மரக்கன்று நடுங்க.!
ஒவ்வொரு பிறந்தநாளைக்கும் கண்டிப்பா நடுங்க.!
இதுலயும் நடுவரா இருக்கலாம்.. :-)

இதுவும் ஒரு சாமி...!

அய்யா..

ஏம்பேரு கந்தக சாமி!
பொறந்த எடம் பூமிதாஞ் சாமி!
நான் வானத்தில் இல்லாத சாமி
ஆனா வாணம் செய்யுற சாமி!

நாம்பாட்டுக்கும் செவனேன்னு
நல்லகாலம் பொறக்குமுன்னு
மண்ணுக்குள்ள மகிழ்ச்சியா
மக்கிக்கெடந்தேன் சாமி!

என்னயத்தேடிவந்து
எக்குத்தப்பா நோண்டித்தந்து
எதுக்காவது பயன்படுவேன்னு
எப்படியோ கண்டுக்கிட்டாங்க.!

மொதல்ல நாம்பாட்டுக்கும்
மொறயாத்தான் இருந்தேன்.
பொறவியிலேயே நமக்கு
கோபம் கொஞ்சம் அதிகம் சாமி!
அதப்போய் மறந்துப்புட்டு
அடக்கிவச்சு அடக்கிவச்சு
அழுத்தமா மூடிவச்சு
ஒருநாள் வெடிக்கவச்சு
ஒண்ணுமில்லாம பண்ணிப்புட்டாங்க!

நானும் சும்மா இல்ல..
நாலஞ்சு பயலுகளை நயமா
நரகத்துக்கனுப்பிட்டு..

அதெப்புடி நரகம் னு
அசதியா கேக்குறீகளா?
என்னய தூக்கிப்போட்டு
எகனை மொகனையா
வெளயாண்டவன்
எப்புடி சாமி சொர்க்கம் போவான்?

நல்லதே நடக்காதான்னு
கலங்கிப்போய் கெடந்தப்பதான்
பளபளப்பா எரிய வச்சு
பட்டாசா மாத்தி என்னை
பார்புகழ வச்சாங்க.!

சிவகாசிப்பக்கம்
அந்த சின்னப்புள்ளைங்க
என்னைத்தொட்டு
வேலைபாத்து
அவுக தாத்தா பட்ட கடன
தடுமாறி அடச்சாங்க!

அதுல ஒரு கொடுமை சாமி!
ஏங்கொணம் எனக்கே பிடிக்காது.
மனுசப்பய மாதிரியே
எங்க இருக்கோம்னு தெரியாம
ஏறிக்குதிச்சுப்புடுவேன்.
அப்புடித்தான் செலபேர
அழிக்கவேண்டியதா போச்சு!

எல்லாப்பயலுக்குள்ளும்
எங்கேயோ நான் இருக்கேன்
கோபம் சேமிக்காம
கொதிச்செழுந்து வர்றவனும்
கோபத்துக்கே பொறந்த நானும்
கிட்டத்தட்ட ஒண்ணுதான்!

நல்லவன் ஒருத்தன
நசுக்க நெனக்கிறவன்
ஒருத்தன குறிவச்சு
ஒரு கூட்டம் கொல்லுறவன்
அத்தன பேருந்தான்
என்னோட மொதலாளி!
ஆனாலும் பலதடவை
அவனுக்கே நான் கொலையாளி!

நாட்டு வெடிகுண்டா
நெறய நாள் இருந்திருக்கேன்.!
நக்ஸலைட் பொக்கிஷமா
நாந்தானே எப்பவுமே!

சீனாக்காரன் என் சித்தப்பா
மொறவேணும்
ஆனா இந்த அமெரிக்கா.?
அண்ணன் மொற வேணும்.!
என்னய விட மோசமா
இடம் பொருள் பாக்காம
எதுத்தவன அடிக்கும் பய!

இப்பல்லாம் நமக்கு
வயசாகிப்போச்சு சாமி!
இளந்தாரிப்பயலுக
பலபேரு வந்துட்டாய்ங்க!

டெட்டனேட்டர் பூதம்கிறான்
ஆர் டி எக்ஸ் ங்குறான்!
பாஸ்பரஸ் பாமுங்குறான்!
பெட்ரோல் வெடிகுண்டுங்குறான்!

டைனமைட்டுன்னு ஒரு
சாத்தான செஞ்சவரு
தப்பால்ல போயிருச்சுன்னு
நோபல் பரிசு செஞ்சு
நல்லபேர வாங்கிக்கிட்டாராம்.!

என்னய கண்டபய
என்ன புண்ணியம் செஞ்சாலும்
என் பாவம் கழுவ
இன்னும் எவனும் பொறக்கல !

ஆனாலும் நாந்தான் சாமி
அத்தனைக்கும் மூத்த சாமி!
ஏன்? னு கேளு சாமி
எனக்கப்புறம் இங்க
எத்தனைபேர் வந்தாலும்
மொதல்ல வெடிச்சது
நாந்தான் சாமி!

இருந்தாலும் எனக்கு
மனசு கொதிக்குது சாமி!
எத்தனை பேரை
கொன்னுருப்பேன்!
எத்தன நிம்மதி
தின்னுருப்பேன்!
இதெல்லாம் வேணாம்னு
இப்பவே முடிவெடுத்து
என்னய மறுபடியும்
எடுத்த எடத்துலயே
புதைங்க சாமி!

அப்படிச்செய்யலைன்னா
அதுவரைக்கும்...

ஆக்கலுக்கு யாருன்னு
அடிச்சுக்குங்க சாமி!
காத்தலைப்பத்தி நானும்
கவலைப்படல சாமி!
அழிக்கறதுக்கு
நமக்குத்தான்
ஆணை இருக்கு சாமி!
அழிச்சுக்கிட்டே இருப்போம் சாமி!
அதுனால எங்களை
அழித்தல் கடவுளா
ஆக்கிருங்க சாமி!

அதுக்கப்புறம் இங்கு நான்
கடவுள் வரிசையிலே...
 கந்தகசாமி!

நேர்மைன்னா என்னங்க?

நேர்மை என்றால் என்ன?

-அது ஒரு நடைமுறைக்கு ஒவ்வாத விஷயம்.

ஏன் ஒவ்வாது..?

-ஏனெனில் இவ்வுலகில் யாருமே நேர்மையாக இல்லை.இப்படித்தான் நம் பதில்கள் இருக்கும்.
கொஞ்சம் அடிப்படையாக சிந்திப்போம்.

ஒருவர் நேர்மையானவராக இச்சூழலில் இருந்தால், அவரை 'புதிய ஜந்து' மாதிரி பார்க்கிறோம். ஆனால் , கொடுமை என்னவென்றால், மனிதனின் பொதுவான குணங்களில் ஒன்றுதான் நேர்மை..!

நம் அனைவருக்கும் (பெரும்பான்மையாக) 18 வயதுக்கு மேல் ஆகியிருக்கும். அனைவரும் இரு சக்கர வாகனம் ஓட்டத்தெரிந்தவர்களாக இருப்போம். நகர வீதிகளில் சிறப்பாக ஓட்டிச்சென்றிருப்போம்.நம்மில் எத்தனைபேரிடம் ஓட்டுநர் உரிமம் இருக்கிறது?நம்மை யாரும் ஓட்டுநர் உரிமம் வைத்திருக்கவேண்டியதில்லை என்று கட்டாயப்படுத்தவில்லை. ஆனாலும் நாம்
வாங்குவதில்லை. ஏன்..? நேரமில்லை.. என்போம். ஆனால் எத்தனையோ நேரங்களை வீணாக செலவழித்திருப்போம்.
இந்நிலையில் ஒரு நெரிசல் மிகுந்த சாலையில் , நல்ல வேகத்தில் செல்லும்போது போக்குவரத்து காவலர் பிடித்தால், அவரிடம் ஏதாவது காரணம் சொல்லி தப்பிக்கப்பார்ப்பதும் , அவரிடத்தில் கையூட்டு கொடுத்து நகர நினைப்பதும்தான் நடக்கும். இதுதான் லஞ்சத்தை ஊக்குவிக்கும் நேர்மையை மீறிய கயமைத்தனம்.!இங்குதான் பிறக்கிறது நேர்மையின்மை! நம்மால் ஒருவர் லஞ்சம் வாங்குவதை தட்டிக்கேட்க முடியாது. ஏனெனில் நாமும் தவறு செய்தவர்தான்..!நாம் யாருக்குமே பயப்படாமல் தவறுகளை தட்டிக் கேட்க துணிந்துவிட்டோமென்றால் நேர்மையானவர் ஆகிவிட்டோம் என்று அர்த்தம்.! ஏனெனில் எதிராளி குறைகூற நம்மிடம் ஒரு
தவறும் இருக்காது.!ஆகவே நேர்மையை உண்மைகொண்டே ஆரம்பிக்கமுடியும்..தைரியமாக உண்மை கூறப்பழகவேண்டும். நாம் கண்டிப்பாக பொய்கூறமாட்டோம் என்று எதிராளி எண்ணவேண்டும். மேலும் நம் சமூகம், அரசு ஆகியவை கூறும் நியாயமான செயல்களை அதே முறைப்படி பின்பற்றவேண்டும். யாருக்கும் பயப்பட வேண்டியிருக்காது. அதையும் மீறி தவறு நடந்தால்...

ரவுத்திரம் பழகவேண்டியதுதான்...!

"என் ஒருவனால் இந்த உலகை, நாட்டை , ஊரை , கிராமத்தை,

தெருவை, ஏன் என் குடும்பத்தைக்கூட மாற்றமுடியாது என்ற அவநம்பிக்க்கு அடிமையாகத்தான் இன்னும் நாம் இருக்கிறோம். நேர்மை பழகிப்போய் அதன் ருசி கண்டுவிட்டால் அப்புறம் ஒரு கூட்டமே அதனை பயிற்சிசெய்யும். அப்போது பார்த்தால் அனைத்தும் மாற ஆரம்பிக்கும்.!  அனைவரும் நேர்மையாகிவிட்டோம் என்ற முடிவுக்கு விரைவில் நாம் வந்துவிடுவோம்.பயத்தின் அடிப்படையே நேர்மையின்மைதான்.! நேர்மை பழகிப்போனபின் பார்த்தால் நம் பலம் நமக்கே தெரிய ஆரம்பிக்கும்.!

முதலில் எக்காரணம் கொண்டும் லஞ்சம் கொடுப்பதில்லை என்று உறுதி பூணுவோம்..!

ஏனெனில் நாமெல்லாம் பூனைத்தோல் போர்த்திய புலிகள்!
பூனைத்தோலை உதறி புலியென்று உணருவோம். !  

தாயாதாரம்..!

இதோ பாருங்க...ஒண்ணு நான் இந்த வீட்டில இருக்கணும்..!
இல்லன்னா உங்க அம்மா இருக்கணும். நீங்களே முடிவுக்கு
வாங்க.!

கல்யாணி இப்படி அதிரடியாய்பேசியதும், நான் கொஞ்சம் கலங்கித்தான் போனேன்.

-ஏன் அம்மா எந்த தப்பும் பண்ணலயே ! அவுங்க உன்னிடமும்
பாசமாத்தானே இருக்காங்க.! அப்புறம் ஏன் பிடிக்கலைங்கிற?

-பிடிக்கறதுக்கு ஆயிரம் காரணம் இருக்கலாம்..! ஆனா பிடிக்காம போறதுக்கு காரணமே தேவையில்லங்க! இருந்தாலும் அவுங்க நடவடிக்கையும்.. கிராமத்து பேச்சும், ஒரு டிவி கூட
பாக்காத கொணமும்..மருதாயின்னு பேரும்..மொத்தத்துல பிடிக்கலை.. அவ்வளவுதான்.!
ரூம்ல டேபிள்ல 3 காப்பகத்துக்கான அப்ளிகேஷன்
வச்சிருக்கேன். எது நல்லதா படுதோ அதுல சேத்துவிட்டுடுங்க.!
என்னால மாரடிக்க முடியாது.
அதையும் மீறி இங்கதான் இருப்பாங்கன்னா..நான் கட்டாயமா
வீட்டைவிட்டு போயிடுவேன்.!

மிகவும் வேதனையாய் இருந்தது.
அம்மா கிராமத்துக்காரி! நானும் அங்குதான் வளர்ந்தேன். 12 வயதில அப்பா போய்விட, என்னை வளர்க்க அவள்பட்ட பாடுகொஞ்சம் அதிகம்தான்.! ஏதோ ஒரு வெறியில் நானும் படித்து
ஒரு கவுரவமான நிலைக்கு வந்து, நகரவாசியாகும் வரை நன்றாகத்தான் இருந்தது, கல்யாணியை காதலித்து கரம்பிடிக்கும்வரை..
அதற்குக்கூட அம்மா ஒரு வார்த்தை எதிர்ப்பு
தெரிவிக்கவில்லை.! மிகவும் சாந்தமாக 'உனக்கு நல்லதுன்னு பட்டா செஞ்சுக்கப்பா 'என்றாள்!

ஆனால் ஆரம்பம் முதலே கல்யாணிக்கு அம்மாவின் எளிமை
ஏளனத்துக்குள்ளாகி.. இன்று இப்படி வந்து நிற்கிறது!

நான் அமைதியாக வெளியே வந்தேன்.வாசலில் அம்மா , நேற்று போய்விட்டு வந்த கோவிலில் சாத்திய மாலையிலிருந்து நூலை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள்.

அம்மா!

என்ன கணேசு.!

உனக்கு இங்க கஷ்டமா இருக்காம்மா?

அதெல்லாம் இல்லப்பா..ஆனா வயசான என்னய வச்சுக்கிட்டு
நீங்கதான் கஷ்டப்படுறீங்க! நான் ஒரு யோசனை சொல்றேன்.கேக்குறியா..?

சொல்லும்மா!

இப்பதான் நல்ல நல்ல முதியோர் இல்லமெல்லாம் வந்துருச்சாமுல்ல! அதுல ஏதாவது ஒன்னுல என்ன சேத்துவிட்டுடு. ! ஆனா உனக்கு செலவு அதிகமாகாம பாத்துக்க..

கல்யாணி சத்தமாக சொன்னது கேட்டும், எப்படி நாசூக்காக வெளிப்படுத்துகிறாள் ! ..இவளைப்போய்...!

கலங்கிய கண்களுடன் ..சரிம்மா ! ஒரு ஏற்பாடு பண்றேன் என்றேன் முடிவாக..!

கல்யாணி ஆசையாய் வாங்கி வைத்திருந்த 3 விண்ணப்பங்களையும் பார்த்தேன்.

ஒன்றைத்தேர்வு செய்தேன். பூர்த்தி செய்து எடுத்துக்கொண்டேன்.

அன்று கல்யாணி மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்தாள்.
என் செல்லம்டா நீ! என்றெல்லாம் கொஞ்சினாள்.
அம்மா சலனமே இல்லாம கிளம்பிக்கொண்டிருந்தாள்!

-ஏங்க நானும் வரேங்க! அத்தையை கொண்டு விட எனக்கு

ஆசையா இருக்கு!

- கண்டிப்பா..நீ இல்லாமலா?

'முருகானந்தர் ஆதரவற்றோர் இல்லம்' என்ற பெயர்ப்பலகை போட்டிருந்த வாசலுக்குள் கார் நுழைந்தது.

சாலையின் இருபக்கமும் மரங்கள் செடிகள் என ரம்மியமான சூழல்.

- ரொம்ப நல்லா இருக்குல்லங்க..அத்த! நீங்க குடுத்து வச்சவங்க! கல்யாணி பெருமைப்பட்டாள்.

ஒரு மையமான கட்டிடத்தில்..மேலாளர் அறைக்குள்
நுழைந்தோம். கல்யாணி புன்முறுவலுடன் பின் தொடர்ந்தாள்.
அம்மா வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டே வந்தாள்.

மேலாளர்
எங்கள் மூவரையும் அமரச்சொன்னார்.
நான் விண்ணப்பத்தை எடுத்து நீட்டினேன்.

பார்த்துவிட்டு மேலாளர் கேட்டார்..

இங்க சேரப்போற 'கல்யாணி'ங்கறது ....?

ஊடலே இதற்கும் காரணி...!

இந்த கவிதை (மாதிரி).... பதிவா போட்டபிறகுதான்..

என் நண்பன் ஒருத்தன்
அழைப்பு நிலையத்தில் வேலை
பார்ப்பவன் சந்திச்சு பேசினான்.

அவனிடம் பேச்சுவாக்கில் இதுபத்தி சொல்ல.

அதையேன் கேக்குற?

அப்படி போனில் சந்தேகம் கேட்டு, எனக்கு மூட் சரியில்லாததால சண்டையாகி , அப்புறம் மெதுவா புரிஞ்சுக்கிட்டு ,காதலிச்சு கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டவதான் என் மனைவின்னான்.

அப்படிப்போடு..! ன்னேன்.

அதுமட்டும் இல்லடா..! அவளும் ஒரு அழைப்பு மையத்தில் வேலைக்கு சேர..எனக்கு இரவு வேலை..அவளுக்கு பகலில்.!
ஆக வீட்டு வேலையெல்லாம் நான் செய்யவேண்டியிருந்தது..(இதுமட்டும் காரணமில்ல...! ஆனா வெளிப்படையா சொல்லுவாங்களா?)

அன்னிக்கு ஒரு நாள் அவ கிளம்பிக்கிட்டிருக்கும்போது வண்டி சாவியப்பாத்தீங்களா ன்னு என்னப்பாத்து கேக்க , ஏன் நான் உனக்கு வேலையாளான்னு நான் அலுப்பாக பேச.. அது மெதுவா பூதாகரமாகி சண்டையா வெடிக்க, உனக்காகத்தானே..உன் சுமை குறைக்கத்தானே வேலைக்கு போய் கண்டவன்கிட்ட திட்டுவாங்குறேன். இனிமே வீட்ட பாத்துக்கறேன். வேலைக்கு போகலன்னு திடீர்ன்னு எகிறி சத்தியாக்கிரகம் பண்ணிட்டு ரூமுக்குள்ள போயிட்டா..

ஐய்யய்யோ.. அப்புறம்..?

அன்னிக்கு அவளை சமாதானப்படுத்தப்போனப்பதான்...

சொல்லு... போனப்பதான்..

நம்ம ....மனோஜ்.....ஹி ஹி...(அவன் மகன் பேரு)

அடங்கொக்கமக்கா..! இதுல இவ்வளவு இருக்கா..?

ஊடலே யுத்த காரணி...!

இந்தியாவில் இப்பொழுது கால்சென்டர்கள் அதிகமாகி
விட்டது. குமாரசாமி உள்ளே சென்றதும் ஆடம்
ஆகிவிடுகிறான். மாதவியோ - மிஷல்....
இப்படியே போகும் வாழ்க்கையில்..உலகின் ஏதோவொரு
மூலையிலிருக்கும் ஒருவருக்கு பதில் சொல்லிக்கொண்டு
வசவுகளைவாங்கிக்கொண்டு வாழும் இவர்களால் என்னன்ன
நேரலாம் என்பதன் கற்பனை..!

இது ஒரு கவி(க்க)தை !


அலங்கோலமாய்க்கிடக்கும் வீட்டில்
இருவரும் வேலைசெல்லும் பரபரப்பில்!
அமீபாவாய் ஆரம்பித்த வார்த்தைகள்
அனகோண்டாவாக மாற...
ஆனந்துக்கும் , அகிலாவுக்கும்
ஆரம்பமானது சண்டை..!

அடிப்படைக்காரணம்.?
நேரமாகிவிட்டது இன்னும்
காலுறையைக்காணவில்லையாம்!
யாருக்கு பொறுப்பு என்று
பாப்பையா இல்லா பட்டிமன்றம்!

தடித்த வார்த்தைகளை
தவ்விப் பிடித்துக் கொண்டு
தகராறை முற்றவிட்டு
கணவனும் மனைவியும்
கால்சென்ட்டர் கிளம்புகிறார்கள் !

நிறுவனத்தில் நுழைந்து
தன் இருக்கைவந்து
' தலை பேசியை ' மாட்டிக்கொண்டு
அழைப்புக்காய் காத்திருக்கிறான்.!

'என்னமாய் பேசிவிட்டாள் !'
துடிக்கிறது உதடுகள்..
முதல் அழைப்பு வந்ததுமே
பதில்சொல்ல விழையும் முன்'
கேட்பவனின் கேள்வியில்
கடுகளவு கோபம்!
'உன் நிறுவன மடிக்கணிணியில்
இப்படி ஒரு பிரச்சனை!'
என்னவென்று விளக்கவேண்டிய
இவன் பதிலும் இனிமையில்லை.!

இவன் பொறுமையெல்லாம்
எப்போதோ போய்விட்டது!
அதை எடுத்து மடித்துக்கொண்டு
அவள் காலை சென்றுவிட்டாள்

இது தெரியா எதிராளி
எதிர்க்கேள்வி கேட்டுவைக்க
எரிந்து விழுந்து முழங்குகிறான்..
"என்னய்யா ஆட்கள் நீங்கள்?
இது கூடத்தெரியாமல்?
என் உயிரை வாங்குகிறீர்?"

பேச்சுவார்த்தை தடிக்கிறது.
அவன் பேச
இவன் பேச
ஆத்திரம் அதிகம் பேச
மொத்ததில் அவ்வழைப்பு
மூர்க்கமாய் முடிகிறது !

முடிந்த அழைப்புக்குப்பின்
முகம்தாங்கி சிந்தித்து
எவனோ ஒருவன்
இன்றுவந்து
என் வாயில் சிக்கினானே
என்னவெல்லாம் பேசிவிட்டேன்
என்று எண்ணி மாய்ந்து போனான்!

அது...
வேறொரு நாடு!
அதிபர் மாளிகையின் அவசரக்கூட்டம்!
இராணுவத்தளபதி
அவர்தன் செயலரை
அச் செய்தி தயாரா?
என்று அவசரமாய் கேட்டுவைக்க
'அய்யா ! அத்தகவலெல்லாம்
இந்த மடிக்கணிணியில் போட்டு
மறக்காமல் எடுத்து வைத்தேன்'!

அந்தக் கணிணியிலே
ஏதோ கோளாறு!
கோளாறு சரிசெய்யும்
நிறுவனத்தை தொடர்பு கொண்டால்
மரியாதை இல்லாமல்
ஒரு மனிதன் பேசுகிறான்..!"
என்று கூறி வருந்தி நிற்க,

'அதுவெல்லாம் தெரியாது.
எனக்குடனே சரியாகி
கூட்டத்தில் காட்டவேண்டும்.!
அதிபர் முன்னிலையில்
என் கவுரவம் சரிந்துவிடும்.
ஏதாவது செய்து
சரியாகக் கொணருங்கள்!
என்றந்தத் தளபதியும்
எடுத்தெரிந்து பேசிவிட..

நிறுவனத்தை தொடர்புகொள்ள
நேரமில்லை செயலருக்கு,
அலுவலகத்தில் வேலைபார்க்கும்
ஆண்டனியைக்கூப்பிட்டு
காகிதத்தின் குறிப்புகளை
அவசரப்படியெடுத்து
அனுப்பிவிட்டார்
தளபதிக்கு!

தவறான தகவலென்றே
தெரியாமல் தளபதியும்
அதிபரிடம் எடுத்துவைக்க..!
அவர் தந்த விபரப்படி
அயல்நாட்டின் மீது
அபாண்டம் ஏறிநிற்க

அதிபரும்;
"எடுக்கிறேன் பார் நடவடிக்கை !"
என்றுலகில் சீறிவைக்க

தொடங்கியது யுத்தம்!
யுத்ததில் பல நாடும்
தன்படையை அனுப்பிவைக்க,
உலகமே இருதரப்பாய்
உடைந்து நிற்கிறது.

போர்க்களம் கண்ட நாட்டில்
சீறிப்பாயும் குண்டுகளை
சி என் என் காட்டும்போது

அத்தனை செய்திகளையும்
அகிலாவின்
அரவணைப்பில்
தொலைக்காட்சியில்
இரசிப்பது....

நமது  

ஆனந்த்.!!!!      

(இதுக்கு இன்னொரு முடிவுத்தொடுப்பும் இருக்கு....அடுத்த பதிவுல    .....அதுதான்..!)

உறவுகள் - பாகம் 2

பிரபஞ்சத்தை சிந்தியுங்கள்!
சூரியனைச் சுற்றிவந்து
வெளிச்சம் வாங்கிச் செல்லுகிறோம்

அவனில்லாத வேளைகளில்
மின்விளக்கே சூரியன்
மின்சாரம் இல்லையென்றால்
மெழுகுவர்த்தி சூரியன்
நெருப்பொளியும் இல்லையென்றால்
சந்திரனே சூரியன்
அன்று அமாவாசையென்றால்
இருள்தானே நிரந்தரம்!
இதுதான் நமதுவாழ்வும்...

துன்பம்தான் நிரந்தரம்!
இன்பம் நிரப்பிக்கொள்ளத்தான்
எத்தனை எத்தனை உறவுகள்
நட்பு, பெற்றோர்,துணைக்கெல்லாம்
நான்கே பெயர்தான் உள்ளது!
உறவினம் மட்டும் உங்களுக்கு
எத்தனை பெயரில் உள்ளது?

அன்பான அண்ணன், தம்பி
ஆசையான அக்காள் தங்கை
மானம் காக்கும் மாமன்,மச்சான்
ஒத்துப்போகும் ஓரகத்தி
சொன்னது கேட்கும் கொழுந்தன்
சந்தோஷம் தரும் சகலை
பேரன்பு கொண்ட பெரியப்பா,பெரியம்மா
சீராட்டும் சித்தப்பா, சித்தி
பாசம்காட்டும் பேரன் பேத்தி
பக்குவம் காட்டும் மாமியார், மாமனார்
அன்புக்கென்றே பிறந்த அண்ணி
அதற்கும் மேல் அத்தான் என்று
ஆயிரமாயிரம் உறவுகள் !
பட்டியலை நீட்டலாம்
பகலவனின் கதிர்களாக..!

அண்ணன் தம்பியென்ற
அற்புதம் தரும் சுகம்
என்னவென்று கண்ட
இராமனைக்கேளுங்கள்!
இராமாயணமே சொல்லுவான்.
துன்பமான நேரத்தில்
தூக்கிவிட்டு உதவிய
பக்த நண்பர்களையே
தம்பியாக்கிய அண்ணன் அவன்!

மாமனின் உறவை
மகத்தானதாக்கியவன்
மகாபாரதத்தின்
மாமன் கண்ணன் !
அவன் சொன்ன போதனைதான்
கீதையாய் தென்றல் வீசி
மனம் மலர வைக்கிறது..!

புராணகாலம் வேண்டாமென்றால்
இந்தக்காலம் வருகிறேன் !

தேசத்தில் பாசம் கொண்ட
மாபெரும் காந்தியை
தேசத் தந்தை என்கிறோம்!

நேசம் கொண்ட தலைவரை
நேரு மாமா என்கிறோம்!

அறிவுரை சொன்ன
கிழவியை
அவ்வைப் பாட்டி என்கிறோம்!

அன்பே உருவான மாதரசியை
அன்னை தெரசா
என்கிறோம்!

அருள் போதிக்கும்
போதகரை
"அப்பா", "சகோதரன்"
என்கிறோம்!

பணிவிடை செய்யும்
தாதியரை
சகோதரி
என்கிறோம்

இதைப்படிக்கும்
இந்நேரம்
உங்கள் கண்களுக்குள்
உறவுகளின் நற்செயல்கள்
ஒவ்வொன்றாய் விரியட்டும்!
கண நேரம் கண்மூடி
கனமாகச் சிந்தியுங்கள்!

எத்தனை அற்புதத் தருணங்கள்!?
திருவிழா
திருமணம்
காதுகுத்து
வளைகாப்பு
சடங்கு
என்று..!
உறவுகள் உங்களை
உயிர்ப்பித்த நேரங்கள்!

உரசல்களைத்தள்ளிவிட்டு
உறவுகளை அள்ளுங்கள்!
உங்கள் இன்ப வாழ்க்கைக்கு
வாழ்நாள் உத்தரவாதம்
நான் தந்து
மகிழ்கிறேன்.

உலகில் உங்களைத்
தொலைத்தால்
உறவுகள் கைகொடுக்கும்.!
உறவுகளில் உங்களைத்
தொலைத்துப்பாருங்கள்!
உலகமே
கைகொடுக்கும்..!

(அப்பாடி...முடிச்சாச்சு..)

இந்த 7 நிமிட ..............யை (கவிதைன்னு போட பயம்மா இருக்கு)
ஒரு தனியார் தொலைக்காட்சியின்
தீபாவளி கவியரங்கத்துல
நான் படிச்சேன்.

தீபாவளியின்
திரைப்பட சிறப்பு நிகழ்ச்சிகள்
பாத்ததுல சரியா கவனிக்காமலோ
தப்பித்தோ போயிருப்பீங்க!

ஆனா விரட்டி வந்து இங்க
பதிஞ்சோம்ல..!


அதான் பின்னணி.!

உறவுகள்

பெற்றோரின் அன்பில்
பூரித்தல் இன்பம்!
நண்பர்கள் நட்பில்
நனைதலும் இன்பம்!
என்று எங்கள் இன்பம்
என்றென்றும் இன்பம்?

எண்ணி எண்ணி
மாய்ந்ததில்
எழுந்தன சில
வார்த்தைகள்!

வார்த்தைகளைக் கோர்த்து
வரிகளாக்கி
நிமிர்ந்து பார்த்தால்
எட்டிப்பார்த்து மகிழ்விக்கின்றன
என்னுள் அத்தனை
உறவினமும்!

வெளியூரில் வேலை கிடைத்து
வெற்றிகாணச் செல்லும்
வெறியுள்ள இளைஞனை
சற்று நிறுத்திக் கேளுங்கள்!
தம்பீ ! எங்கு தங்குவாய் !
' மாமன் வீடு இருக்கிறது.
அங்குதான் தங்குவேனென்பான்.

கட்டாய வேலையாக
கல்கத்தா செல்லுங்கள்!
புகைவண்டி நிலையம் வந்து
கூட்டிச்செல்வான்
அக்காள் மகன்!

பொருளாதார இக்கட்டை
புறங்கையால் தள்ளிவிட்டு
புத்துணர்வு கொள்ளும்
ஒற்றை மனிதனின்
மகிழ்ச்சிக்குப்பின்னால்
முகம் தெரியாத சித்தப்பாவின்
பண உதவி மறைந்திருக்கும்!

ஆளே இல்லாத ஊருக்கு
உங்களை அனுப்பிவிட்டு
அடுத்த மணி நேரத்தில்
அங்கொருவன் வந்து சேர்ந்து
இருவரும் பேசத்தொடங்கி
நன்கு பழகி உங்களுக்குள்
விளிக்கும் நாள் வரும்போது
வயதில் மூத்திருந்தால்
'அண்ணே'
வயது குறைந்திருந்தால்
'தம்பீ'
சம வயதிருந்தால்
'மாப்ளே'
என்றழைத்து
நட்பையும் உறவாக
மாற்றித்தான் மகிழ்வீர்கள்!

சில நாட்கள் முன்னர்
சிதறுண்டு கிடந்த நீங்கள்
ஒரே வாழ்க்கையில்
நுழைந்த பின்னர்
பெயர் சொல்லி அழைக்காமல்
உறவு சொல்லி அழைக்க
எந்த சட்டம் சொல்லியது?
அதுதான் இல்லை
உங்கள் 'சந்தோஷம்' சொல்லியது!

பெரியவர் ஒருவர்
உங்களை வழிநடத்த
நல்வழி கண்டு
நயம்பெற வாழும் நீங்கள்
அவரை உலகுக்கு
அறிமுகப்படுத்துவது
'இவர் எனக்கு அப்பா மாதிரி' !

கதை சொல்லும் யாவரும்
கண்ணிய கதைகள்
அன்பாகச் சொன்னபின்னர்
அந்தக்கால கதைகளுக்கு
அவர்கள் இடும் அடையாளம்
' பாட்டி சொன்ன கதை'

அப்பா அம்மா இல்லையென்றால்
அநாதை என்கிறோம்
அத்தனை அநாதைகளும்
விடுதிக்கு வருவதில்லை
வராத அவர்களுக்கு
அன்பான உறவிருக்கும்!

- உறவுகள் தொடரும்....

(கவிதையாவே நினைத்து படிக்கவும். இதன் பின்னணியில் ஒரு  தகவல் இருக்கிறது )

போஜன்வாலாவின் டென்ஷன்வாலா...! - பாகம் 2

அந்த கடையில அதிகமா, திருச்சில தொழில் பண்ணி, தனியா தங்குற

வட நாட்டுக்காரங்கதான் சாப்பிட வருவாங்க...!
நாங்க மட்டும்தான் அதுக்கு வேற்று கிரக வாசிங்க மாதிரி..!
மத்த திருச்சிவாசி தமிழர்கள் அதிகம் சாப்பிட வரமாட்டாங்க!
ஆமா..11 ரூபாய்க்கு சாப்பாடு கிடைக்கும்போது (அப்ப சிறப்பு சாப்பாடு 15 தான்) எவன் 20 ரூபாய்க்கு சாப்பிடுவான் ? எங்களை மாதிரி உள்குத்தோட வந்த ஆட்கள் தவிர..!

நான் தினமும் 3 அல்லது 4 ரோட்டியும், சாதமும் வாங்குவேன்..! சீனிவாசன் சாதரணமாவே 9 முதல் 11 ரோட்டி வரைக்கும் முட்டிட்டு ..கப் தயிருல சக்கரை போட்டு கொண்டுவா தம்பி! ன்னுவான்.என்னிக்காவது 6 ரோட்டி சாப்புட்டுட்டு ...வயிறே சரியில்ல நண்பா..!ன்னு லந்தைக்குடுப்பான். ஆனா அந்த கடை முதலாளி என்னைப்பாத்தாவது லேசா சிரிப்பான்..ஆனா சீனிவாசனைப்பாத்தா..முறைப்பான்.எங்களுக்கு காரணம் சரியா புரியலை..!

ஏதோ குலதெய்வம் செஞ்ச புண்ணியம் எங்க வண்டி நல்லா ஓடிட்டிருந்தது. ஆனா எப்பவுமே அங்க பரிமாறுகிற பையனுக்கு எங்களை அப்புடி ஒண்ணும் பிடிக்காது..! ஏதோ அவன் சப்பாத்தில மண்ணள்ளி போட்டவங்க மாதிரியே நடத்துவான். அதெல்லாம் பாத்தா நடக்குமான்னு நாங்களும் அவனையே தாளிச்சுட்டுதான் வெளில வருவோம்..!

இப்படித்தான் ஒரு நாள் எதேச்சையா ஒரு வட இந்திய நண்பன் அறிமுகமாகி..பழகி.. அவனுக்கும் சீனிவாசனுக்கும் வாக்குவாதம் வந்துடுச்சு..சாப்புடறதைப்பத்தி..அவன் சொன்னான்.."நாங்கதான் நல்லா சமைப்போம் . நல்லா சாப்பிடுவோம்.. வலுவா இருப்போம்" னு. நம்ம சீனிவாசனும் அதையே தமிழனோட குணம்தான்னு சொல்ல.. வாக்குவாதம் முத்தி..
பஞ்சாயத்த ராம்தேவ் போஜன்வாலாவில் - ஒரு போட்டியா வச்சு தீத்துக்கறதுன்னு முடிவாச்சு..!
போட்டி என்னன்னா..சீனிவாசனும்..அந்த மார்வாடிப்பையனும் சாப்புடறது. யார் அதிக ரோட்டி சாப்பிடறதுன்னுதான்.!

போட்டி ஆரம்பமாச்சு ! அது கடைக்காரருக்கு தெரியாது பாவம்.!

அந்த சேட்டுப்பையன் பாவம்..ஒரு 7 ரோட்டிக்குமேல முக்குமுக்குன்னு முக்குறான்.. நம்ம ஹீரோ 15 ,16ன்னு கும்மு கும்முன்னு கும்முறான். டேய் ! நீதாண்டா ஜெயிச்சன்னா கேக்கமாட்டேங்கிறான்.

"இந்த போட்டிக்காக காலைல சாப்பிடலடா..அதான்..Unlimited தானே கண்டுக்காத " அப்புடின்னான்..

அப்பதான்...(அதைக்கேட்டுக்கிட்டிருந்த) முதலாளி வேகமா அவன் முன்னாடி வந்து நின்னு ஆவேசமா சொன்னாரு...!

                                    " UNLIMITED க்கும் ஒரு LIMIT இருக்கு ! "

நானும் ரொம்ப நாளாவே பாத்துட்டிருகேன்.!மொதல்ல வெளில போங்க.! இனிமே இங்க வராதீங்க..!ஒங்க குரூப்புக்கே இனிமே சாப்பாடு கிடையாது..குறிப்பா உனக்கு கிடையாது.! அதுக்கப்புறம் கோபத்துல ஹிந்தில என்னன்னமோ திட்டினாரு!

அப்பவும் சீனிவாசன் கூசாம சொல்றான்.. "தம்பீ! தயிருல சக்கரை போட்டு கொண்டுவா..!"

-அதுக்கப்புறம் நான் அந்தப்பக்கமே போகலை..!

போஜன்வாலாவின் டென்ஷன்வாலா...!

இந்த பதிவுக்கு அடிப்படைக்காரணம் புதுகைத்தென்றல் போட்ட இந்த
பதிவுதான்..

ஏன்னா அவுங்கதான் எனக்கு இந்த கொசுவத்தியை கிளப்பிவுட்டுட்டாங்க..!

நான்..பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னால ஒரு தில்லி நிறுவனத்தின் திருச்சி கிளைல பொட்டி தட்ட (சரி பண்ண) வேலைக்கு சேந்தேன். அங்க என் கூட சீனிவாசன்னு ஒரு நண்பன்.! அவன் சரியான லந்து பேர்வழி..!(நமக்கு வாய்க்கறதெல்லாம் பின்ன எப்புடி இருக்கும்?)

தினமும் ஏரியாவுக்கு வேலையா காலைல 9 மணிக்கெல்லாம் கிளம்பிடுவோம்.. மொதல்ல 2 பேரும் டிபன் சாப்பிட்டுட்டு...மதியம் ஹோட்டல் மதுரா..(தெப்பக்குளம் பக்கத்துல ..சாரதாஸ் பின்னாடி  இருக்கு.._) வில் சாப்பாடு சாப்பிடுவோம். அங்க எப்புடின்னா பந்திமாதிரி உக்கார வச்சு அளவில்லா (Unlimited) சாப்பாடு போடுவாங்க!அதுவும் முடிச்சா மாலைல தூள் பக்கோடா டயமண்ட் பஜாரில் ஒரு கடையில்..
சில நாள் மதிய சாப்பாடு லேட்டாகிட்டா மாரீஸ் தியேட்டருக்கிட்ட வெண்ணிலா ரெஸ்ட்டாரண்டில் பொரிச்ச புரோட்டா.. இப்புடி நல்லா போயிட்டுருந்த சாப்பாட்டு வாழ்க்கையில- யார் கண் பட்டுச்சோ..கம்பெனில சாப்பாட்டு அலவன்சை நிறுத்துறதா
சொல்லிட்டாங்க.! இது என்னடா இளைய சமுதாயத்துக்கு வந்த சோதனைன்னு..தினமும் 40 ரூபாய்க்கு கம்பெனி காசுல சாப்புட்டுப்புட்டுநச் ன்னு திரிஞ்ச எங்க கோஷ்டிக்கு -என்ன கொடுமை சார் - ன்னு ஆகிப்போச்சு..!

சொந்தக்காசுல சாப்பிட வேண்டியதால காலைல ஒரு டீயும், பிஸ்கட்டோடயும் முடிச்சுக்கிட்டு...11.30க்கெல்லாம் மதுராவில் சாப்பிடுவதுன்னு முடிவுக்கு வந்தோம்.. அதுவும் காசு மிச்சம் பண்ணத்தானே தவிர ரொம்ப டேஸ்ட்டுன்னு சொல்ல முடியாது..!
இது இப்புடியே போயிட்டிருக்கும்போது... மறுபடியும் கம்பெனில பாலை
வாத்தாங்க..ஆனா, மதிய சாப்பாடு மட்டும்தான் அதுக்கும் பில் கொடுக்கணும்.. ஆனா பில் 20 ரூபா வரை இருக்கலாம் னாங்க..!அதுவும் கஷ்டம்..ஏன்னா மதுராவில் 11 ரூபாதான் சாப்பாடு..! பில்லை அதிகப்படுத்தி வாங்கவும் எங்களுக்கு வெக்கம்..!

சீனிவாசனுக்கு கம்பெனி மேல கடும் கோபம்..என்னடா இது..தினமும் 9 ரூபா கம்பெனிக்கு வுடுற மாதிரி இருக்கேன்னு..20 ரூபாய்க்கு எங்க சாப்பாடு போடுவாங்கன்னு தேட ஆரம்பிச்சான்.
அன்னிக்கு சாயந்திரம் வேலை முடிச்சு வந்தவுடனே..சீனிவாசன் பயங்கர சந்தோஷமா இருந்தான்.. என்னடான்னு கேட்டா..டேய் ! 20 ரூபா சாப்பாடு போடுற ஹோட்டலை
கண்டுபிடுச்சிட்டேன். நாளைக்கு என்னோட வான்னான்.

அன்று.. என்னமோ பாக்காமலே பழகின காதலிய சந்திக்கப்போற மாதிரி..ஒரே படபடப்போட நாங்க போன எடம்தான்..

ராம்தேவ் போஜன்வாலா..!

திருச்சி பெரிய கடைவீதியில்..கள்ளர் தெருவுக்கு பக்கத்தில்..ஒரு சைக்கிள் கம்பெனியின் மாடியில் இருந்தது..!எவ்வளவு வேணும்னாலும் ரோட்டி சாப்பிட்டுக்கலாம்..அப்புறம் கொஞ்சம் சாதம் வாங்கிக்கலாம்ங்கிற டைப் சாப்பாடு..! அதுதான் வட இந்திய சாப்பாடுன்னு எனக்குஅன்னிக்குதான் தெரியும்.ரொம்ப நல்லா இருந்தது..நமக்கு இனிமே பட்ஜெட்டையும் முடிச்சமாதிரி இருக்கும்!நல்ல சாப்பாடு சாப்பிட்டு உடம்பும் ஏறும்னு.. பயங்கர மகிழ்ச்சி.. !

இந்த நல்ல சேதியை சந்திக்கிற நண்பர்களுக்கும் சொல்லி ஒரு பெரிய வாடிக்கையாளர் பட்டாளத்தையே கொண்டு போக ஆரம்பிச்சோம்.

பொதுவாவே சீனிவாசன் கொஞ்சம் நல்லாவே சாப்பிடுவான்.

அங்கதான் ஆரம்பிச்சுது பிரச்னையே..!

மறுபடியும் பெட்டி போச்சு....(போயே போச்சு...)

இதுதான் க்ளைமாக்சுங்க....

கிடைச்ச பெட்டியின் பூட்டை சரி பண்ணி, மறுபடியும் பயன்படுத்த ஆரம்பிச்சுட்டேங்க..! சரியா 15 நாள் கழிச்சு., ஒரு கூட்டத்துக்கு திண்டுக்கல்லுக்கு கூப்பிட்டாங்க..!

அப்பவே சனி அடுத்த பந்தை போடப்போகுதுன்னு தெரியாம அதே பெட்டி, கிட்டத்தட்ட அதே பொருட்கள் மற்றும் அதைவிட விலை உயர்ந்த டிஜிட்டல் கேமராவுடன் என் வீரப்பயணத்தை தொடங்கினேன். திருச்சி வந்து பஸ் மாறி ஒரு பழனி பஸ்ஸைப்பிடிச்சு அதில் உக்காந்தேன்..
நம்ம பெட்டியை இருக்கைக்கு மேல (அதுவும்..எதிர்புறம்) உள்ள பெட்டி வைக்கும் பகுதியில் பத்திரமா வச்சுட்டு..(அப்பதான் அடிக்கடி பாத்துக்க வசதியா இருக்கும்)- பஸ் இன்னும் கிளம்பலை..
நிலையத்திலேயே நிக்குது..
ஒரு புத்தகத்தை எடுத்து வச்சு, அதைப் படிக்க ஆரம்பிச்சு,ஒரு பக்கம் படிச்சு முடிச்சேங்க..!
அப்ப எதேச்சையா -அனிச்சைச்செயலா- திரும்பி பாக்குறேன்.

பெட்டியை காணோம்.....!

என்ன கொடுமைடா இதுன்னு..பஸ்முழுக்க,நிலையம் முழுக்க தேடி...ஓடி...அலையுறேன்.. நாம வேற பொட்டி தட்டுற ஆளா..! இதுக்கு ஒரு கூகுள் இருக்கக்கூடாதான்னு மனசு அப்பகூட நெனைக்குது..!
சரி..இந்தவாட்டி சனியனுக்கு, ஸ்கோரில் ஒரு விக்கெட் நிச்சயம்னு நெனச்சுக்கிட்டே... இருந்தாலும் கடைசி வரைக்கும் மனம் தளராம காவல் கண்காணிப்பு அறைக்கு போனேன்.

உண்மையாவே நல்லா, அக்கறையா விசாரிச்சாங்க..! உள்ள கூட்டிட்டுப்போய் , 'சார் நாம திருச்சி பஸ்டாண்டை 24 கேமராக்கள் மூலமா கண்காணிக்கிறோம்..அதுனால உங்க பெட்டியை எடுத்தவனை கண்டிப்பா சில நிமிடங்களில் கண்டுபிடிச்சுருவோம்.கவலையே படாதீங்க..!" ன்னு ஆறுதலெல்லாம் சொல்லி,
ஒரு தனியறைக்கு கூட்டிப்போனாங்க..அங்க இங்கிலீஸ் படம் மாதிரி நிறைய கட்டம் கட்டமா பிரிவுகளோட ஒரு மானிட்டரில் முழு பேருந்து நிலையமும் முன்னாடி தெரிந்தது.
ஆஹா..! ரெண்டாவது தடவையா பெட்டி கிடைக்கப்போவுதுன்னு சந்தோஷமா..''பழனி பஸ் நிக்கிற எடத்து கேமராவில் காட்டுங்க சார்..!' ன்னு சொன்னதுதான் தாமதம்...

ஐய்யயோ...! அந்த கேமரா மட்டும் நேத்துலேருந்து வேலை செய்யலயே ...! ன்னு வீறிட்டாரு..இன்னொரு போலீஸ்காரர்..!  -அதுலயே எனக்கு முடிவு தெரிஞ்சு போச்சு..!!! 

இருந்தாலும் விக்கிரமாதித்தன் மாதிரி 2 மணி நேரம் வெவ்வேற ஆங்கிள்ல அந்த ஏரியாவையே அலசி..ஒண்ணும் சிக்காம , அந்த கூட்டத்துக்கும் போக மனசு இல்லாம...
முழுமையா அந்த பெட்டியை திருட்டு கொடுத்துவிட்டு....
வேதாளம் மாதிரி வீடு வந்து சேந்தேன்..


அந்த நேரத்தில்....பாரதியார் நினைவில் வந்து சொன்னார்..

"வழி தேடி விதி இந்தச் செய்கை செய்தான்........
கட்டுண்டோம்....பொறுத்திருப்போம்...!"

முக்கியமான கொடுமை.... அன்னிக்கு இரவுதான் சனிப்பெயர்ச்சி..!

பெட்டி கிடைச்சுப் போச்சு...!

பெட்டி தொலஞ்ச சோகத்தில் இருந்தாலும்...(இங்கதான் தொலச்சேன்

பாருங்க..) அது பஸ்ஸிலயே இருந்தா எப்படி இருந்திருக்கும்?

யாரும் தூக்கிட்டு போகாம இருக்கணுமேன்னு பல சிந்தனைல...
எதுக்கேன் கேட்டுப்பாப்போமின்னு..தொலச்சவனையே  நல்லா திட்டி..(நமக்கு அதுதானே தெரியும்..)திருச்சி பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு அனுப்பி.. அதே பஸ் டிரைவர்கிட்ட கேட்டா ஒரு இனிப்பு சேதி.. பெட்டி பஸ்ஸில்தான் இருந்துச்சாம்..ஐயோ அப்புறம்.. இருக்காதா பின்னே?

அதை கோவைல ஒரு டிப்போல வச்சிருக்காங்களாம். அடையாளம் சொல்லி வாங்கிக்கலாமாம்.
அட்ரா சக்கை ! என் பொருள் வீண் போகாது.. அப்படியாக்கும் ..இப்படியாக்கும்னு பல்வேறு உதார்விட்டு... தங்கமணியையும் கூட்டிக்கிட்டு..(உல்லாசப்பயணம் + பெட்டி பேக் பண்ணினது அவுங்கதானே..) கோவை போனோம்ங்க.. அந்த டிப்போல ..நல்லா கவனிச்சாங்க..(அட.! உண்மைதாங்க..) என்னன்ன பொருள் எங்க வச்சீங்கன்னு கேட்டு சரிபாத்து..பெட்டியை கொடுக்கும்போது..சார் அன்னிக்கு ராத்திரி இந்த பெட்டியால நாங்க யாருமே தூங்கலை சார்..பஸ்ஸில் வேணும்னே யாரோ விட்டுட்டு போயிருக்காங்கன்னு..! குண்டு பயத்துல போலீஸெல்லாம் வச்சு மெதுவா திறந்தோம் சார்..! ன்னு அவுங்க பட்ட கஷ்டத்தையும் ஒரு பாட்டம் அழுது தீத்தாங்க.. ( ரொம்ப வெக்கமாத்தான் இருந்துச்சு...)தெரியாம இப்புடி நடந்துபோச்சுங்கன்னு சொல்லி (பெரிய நாட்டாமை...!)
மூக்கு ஒடஞ்ச பெட்டியை ( நெம்பித்தானே தெறந்திருக்காங்க..) எடுத்துக்கிட்டு நல்லபிள்ளையா சந்தோஷமா வூட்டுக்கு வந்தோம்..
அப்பாடி பெட்டி கிடைச்சிருச்சுன்னுதானே நினைக்கிறீங்க..அதுதான் விதி ஓரப்பார்வையால லந்தா பாத்திருக்குன்னு சொல்றது.. சரியா 15 நாள்ல அதுக்கு ஒரு ஆப்பு காத்திருந்த்து....! என்ன...?

இது என்னங்க கூத்து...?

நம்ம ஊர் பக்கம் மொக்கச்சாமி மொக்கச்சாமின்னு ஒரு பையன்
இருக்காங்க..!

அவுக அப்பா பாவம்..ரொம்ப ஏழைப்பட்ட சீக்காளி..
அவன் +2ல நல்லா படிச்சுப்புட்டான்...அப்பா மாதிரி யாருக்கும் சீக்கு வரக்கூடாதுண்ணே..அதுக்காகவே டாக்டருக்குப் படிக்கிறேன்னு அரசாங்க மருத்துவக் கல்லூரில சேந்தாங்க..! படிச்சுட்டு என்னப்பு பண்ணுவன்னு...மேதாவித்தனமா நானும் கேக்க , நம்ம கிராமத்துல ஒரு ஆசுபத்திரி கட்டி சேவை (இடியாப்பம் இல்லங்கோ) செய்வேன்னு சொன்னாங்க..!

நானும் 'அடடா..என்ன ஒரு அக்கறையான புள்ளன்னு அகமகுந்து போயிருந்தேங்க..!

இடையில அவனப்பாக்கும்போது , அவனா வந்து பேசுவாங்க.. எப்புடி போகுது படிப்பெல்லாம்னு கேட்டா.உண்மையிலேயே நான் புண்ணியம் பண்ணிருக்கேண்ணே.பல பேரு லட்சக்கணக்குல செலவழிச்சு படிக்குற படிப்ப எனக்கு செல ஆயிரத்துலயே அரசாங்கம் குடுக்குதுண்ணே..மக்கள் கட்டுற வரிப்பணத்துலதாண்ணே நானெல்லாம் படிக்கிறேன்.. ஆனா..அதே
சலுகையை மார்க் வாங்கின ஒரே காரணத்துக்காகவும் கோட்டாலயும்
,சில டாக்டர் வீட்டு, பெரிய பணக்கார வீட்டு பசங்களும் அனுபவிச்சு
படிக்கிறாங்கண்ணே.. அதாண்ணே கொடுமை..! அப்டின்னு
பொலம்புவான்..!

இப்ப ஒருநாள், என் கெட்டநேரம்.. டிவி பாத்துக்கிட்டிருந்தேன்.. "ஆறரை ஆண்டு கால படிப்பாக மருத்துவப்படிப்பை மாற்றியதை எதிர்த்து மாணவர்கள் போராட்டம்..!
ஒரு ஆண்டு கால கிராமப்புற சேவை அநாவசியம் என்று ஆர்ப்பாட்டம்..! "னு அந்த டிவிக்கார அம்மா புதுக்கவிதை மாதிரி சொன்னுச்சா...அப்புடியே ஒரு காலேஜ காட்ட, அதுல மாணவர்களெல்லாம் ஆவேசமா பேட்டி குடுக்க வர, மொதல்ல தாவி வந்தது... அட! நம்ம மொக்கச்சாமி..!
அவன் சொல்றான்....எங்களை வாழவிடாது இந்த அரசாங்கம்..! இத்தனை வருஷம் படிச்சுப்புட்டு கஷ்டப்படணுமா..? கிராமத்துல அடிப்படை வசதியெல்லாம் உருவாக்கிப்புட்டு எங்க்ளை அனுப்புங்க...இந்த சட்டத்தை வாபஸ் பெறலைன்னா..சாகும் வரை உண்ணாவிரதம் இருப்போம் னு ஒரே சவுண்டு...!

அப்புடியே சாச்சுப்புட்டான்ங்க..!

எனக்கு சில சந்தேகங்கள்..! உங்களை மாதிரி சிந்திக்கிறவுங்கதான் தீத்துவைக்கணும்..

1. இவுங்களை யாராவது இழுத்துப்பிடிச்சி நீதான் மருத்துவ உலகத்துக்குத்தேவைன்னு கூட்டிட்டு வந்தாகளா?

2. கிராமத்துல அடிப்படை வசதியெல்லாம் இருந்தா உன்னய எதுக்குடா சேவை செய்யச்சொல்லி கெஞ்சுறோம்..?

3. மருத்துவ சேவையை மட்டும்தான் சேவைன்னு சொல்றோம்..ஆனா அது தொழிலா மாறி பல வருசமாச்சுன்னு வெளிச்சம் போட்டு காட்டத்தான் இந்த போராட்டமோ ?

4. கியூபா நாட்டுல பிடல் கேஸ்ட்ரோ.. அரசாங்க பணத்துல படிச்சுப்புட்டு வெளிநாடு போறவுங்கள்லாம் போய்க்குங்க..ஆனா அரசாங்கம் உங்களுக்காக சலுகையா செலவழிச்சதை கட்டிட்டு போங்கன்னு சொன்னாரே.. அது மாதிரி ஒரு 30 லட்சம் கட்டிட்டு அஞ்சரை வருஷம் படிச்சுக்கப்புன்னு ,செஞ்சாத்தான் வழிக்கு வருவாய்ங்களோ..?

5. சினிமா டைரக்டராகணுமுன்னா, படாத பாடுபட்டு..,இணையாவோ, துணையாவோ பேரு வரணும்னாலே  5, 6 வருஷம் ஆகும்ங்க..! அப்புறம் முட்டி மோதி 10 வருஷமாயிரும். அவன் படைப்ப வெளில கொண்டுவர..! அந்த மாதிரி இல்லாம.. வெளில வந்தவுன்ன, ஒரு கிளினிக், ஒரு கார், ஒரு வீடு, ஒரு டாக்டரம்மா -நிச்சயம்னு தெரிஞ்சும்.. நம்ம மொக்கச்சாமி மாதிரி ஆளுங்க, அத ஒரு வருஷம் முன்னாடியே அடையணும்னு ஆசைப்படுறது ரொம்ப அநியாயம்தானுங்களே..?

6. இந்த படிப்பை மட்டும்தானே படிச்சு முடிச்சப்புறமும்... PRACTICE..ன்னு சொல்லுவாங்க..? அப்புறம்.. எங்க கிராமத்து ஆளுகள்கிட்ட அதைப்பண்ணித்தொலைக்க வேண்டியதுதானே..?

அதவிட பெருங்கூத்து...நம்ம 'கிழக்குவாசல்' , 'சூர்யவம்ச'மெல்லாம்...ஏதோ காந்திக்கு கொடைபிடிக்கப்போறமாறி போயி..அந்த டாக்டர்..குறிப்பா புள்ளங்ககிட்ட கடலை போடுறது..!பாவம் கிராமத்து ஆளுகளுக்கு எப்புடி தெரியும்? இவங்கள்லாம் நம்ம பயக இல்லின்னு..!

அமைச்சர் அன்புமணி பதவிக்கு வந்தது வேணும்னா விமர்சனத்துக்குரியதா இருக்கலாம்..ஆனா அவரு ரொம்ப நல்லதுதாங்க பண்றாரு...
அவர புரிஞ்சுக்காத இந்த எடுபட்ட பயலுக..கிராமத்துக்கு (அட..அதுக்கு ரூபா 8000 சம்பளம் வேறயாம்) போய் வேலை பாக்க மாட்டேன்னா.. காலேஜ விட்டுட்டு ..........க்கு போகட்டுங்க.!  
அதுவும்  முழுசா ஒரு வருஷம் கிராமத்தில்  இருக்க வேண்டாமாம்...
முதல் நான்கு மாதங்கள் - மக்கள் தொடர்பு பயிற்ச்சி.. [கிராமம்]
இரண்டாம் நான்கு மாதங்கள் - மருத்துவ சோதனைப்பயிற்ச்சி [துணை நகரம்]
மூன்றாம் நான்கு மாதங்கள் - இறுதி கட்ட திறனாய்வு பயிற்ச்சி [நகரம்]
இப்பிடித்தான் ஒரு வ்ருஷம் கணக்காம்...!


அய்யா...அத விட பெரிய கூத்து.. அது இன்னும் சட்டமாகலையாம்....அதுக்கப்புறம் வெளில வந்து நின்னாலாவாவது பரவாயில்லயாம்..! அட படிச்ச கிறுக்கங்களா...!

ஆனா.. இந்த விஷயத்துல மட்டும் அரசாங்கம் எறங்கிப்போச்சு...அப்புறம் ஹவுஸ் சர்ஜனாவும் இருக்க மாட்டோம்னு போராட்டம் பண்ணுவாய்ங்க மொக்கச்சாமிங்க..!

ஒன்று மட்டும் நிச்சயம்.... அதிக சலுகைகள் காலப்போக்கில் உரிமைகளாக கையாளப்படும் அவல உலகில் இருக்கிறோம்..!

பெட்டி தொலைஞ்சு போச்சு...!

நாம்பாட்டுக்கும் செவனேன்னு இருந்தேங்க..! ஒரு அமைப்புல இத்தனாந்தேதி ஊட்டில கூட்டமிருக்கு...4

நாள் கண்டிப்பா வந்து கலந்துக்கணும்னு சொல்லிப்புட்டாங்க..! நம்மதான் ஊட்டின்னு பெரிய எழுத்துல பெருமைப்படுவோமா..? சரி சரின்னு போனுக்கு மண்டையை ஆட்டிட்டேன்.
(அப்பெல்லாம் தெரியாது...கெரகம் கீழ்வீட்லயே குடியிருக்குன்னு..)

திடீர்னு அதுக்கு மொத நாள் ஒரு அவசர வேலையா சென்னை போகவேண்டியிருந்தது.! சரி ! நம்ம பெட்டியை தூக்கிட்டு அலைய வேண்டாமேன்னு..நேரா சென்னைலருந்து ஊட்டிக்கு வெறுங்கையா
போய்டலாம்னு தெறமையா திட்டம்லாம் போட்டு சென்னைக்குப்போய்ட்டேன்.

திட்டம் என்னன்னா.. நம்ம ஆபீஸ் பையன் ஒருத்தனை என் பெட்டி, லாப்டாப் எல்லாம் எடுத்துக்கிட்டு வாப்பான்னு கெஞ்சி கேட்டுக்கிட்டு ஊட்டி வரச்சொன்னேன். அவனும் அதே மாதிரி பஸ் ஏறிட்டான். நானும் சென்னைல வேலையெல்லாம் முடிச்சுட்டு கிளம்பி ஊட்டி போயிட்ருக்கேன்.

இப்ப....நான் சென்னை - ஊட்டி

என் பெட்டி புதுக்கோட்டை - ஊட்டி

ராத்திரி ஒரு எடத்துல வண்டி நின்னுருக்கு ! நம்ம ஆள் எறங்கி, சாப்பிட்டு வந்து பாத்தா வண்டி எஸ்கேப்.. ( பக்கத்து பஸ் டிரைவரையே பாத்துக்கிட்டிருந்தானாம்.. நம்ம வந்த வண்டி டிரைவர்ன்னு நெனைச்சு) நல்ல வேளையா லாப்டாப் கையிலேயே வச்சிருந்திருக்கான். அப்ப பெட்டி...? அவ்வளவுதான்!
அவனும் பல ஜேம்ஸ்பாண்ட் வேலையெல்லாம் பாத்திருக்கான்..! ஒண்ணும் நடக்கல..!

பெட்டியைக் காணவில்லை.....(பஸ்ஸோட போயிருச்சு..)

இனிமே கெடைக்காதுன்னு தெரிஞ்சப்புறம் எனக்கு போன் அடிச்சான். அடப்பாவின்னு அடிவயிறு கலங்க, உடனடி முடிவா இப்ப என்ன பண்றதுன்னு யோசிச்சு மேட்டுப்பாளையத்தில் இறங்கி ஒரு ஜவுளிக்கடைல பூந்துட்டேன். காலைல 8:30 மணிக்கு ஒரு ஜவுளிக்கடை திறக்கும்போதே உள்ள
நொழஞ்சு, 'இந்த மாறி..இந்த மாறி ஆனதால இந்த மாறி..இந்த மாறி' துணியெல்லாம் வேணும்னு கேக்க அது 2 நிமிஷத்தில் கடையே பரவி, தாயத்து விக்கிற கரடியை பாக்குற மாதிரி பாக்குறாங்க மக்கா...

ஆனா நல்லா கவனிச்சாங்க..! அப்புறம் கவனிக்காமலா...? ஒருத்தன் இளிச்சவாத்தனமா எல்லா உடுப்பும் , ஒரு பெட்டியும் சேத்து வாங்குறான்னா..! எப்புடியோ கையில இருந்த இருப்பெல்லாம் போட்டு..,வாங்கி...கவுரதையா ஊட்டி கூட்டத்தில் கலந்துகிட்டேன்.. எல்லாரும் ஊட்டில 'ஹனிமூன்'தான் கொண்டாடுவாங்க..ஆனா நான் மட்டும் 'சனி மூன்' கொண்டாடினேன் சாமி...!
ஆனாலும் நான் ஒரே புலம்பல்..(சகாக்களிடம்தான்.)" நான் எடுத்துவந்து தொலைச்சிருந்தாகூட பரவாயில்லை...இன்னொருத்தன் தொலைச்சதுக்கு நான் அனுபவிக்க வேண்டியதாப்போச்சே ! ன்னு...
மொத்தத்துல எப்பவும்போல அந்த கூட்டத்துலயும் சொதப்பி..(கொஞ்சம் அதிகமாவே..பெட்டியைக் காணலைங்க..அதான்..) ஒரு வழியா ஊர் வந்து சேந்தேங்க..!

சரி..அதுக்கென்னங்கிறீங்களா...? ,இனிதான் இருக்கு இனிதான திருப்பமே...!