பணம் சம்பாதிக்க என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்பதை விட பணத்தை வைத்து என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம் என்பதுதான் ஆபத்து !! அப்படியொன்றும் செய்துவிடமுடியாது என்று அறைந்துவிட்டுச் செல்கிறது இயற்கை! சென்னை வெள்ளக்காடாகிவிட்டது என்று எல்லா இடங்களிலும் புலம்பி, அலம்பி , சலம்பித் தீர்த்துவருகிறோம். எவ்வளவுதான் மூட்டை மூட்டையாக எழுதினாலும் தண்ணீரை அடைக்கவோ, வடிக்கவோ அது போதுமானதாக இல்லை. அவ்வளவு எழுத்தும் மண்ணாக இருந்தால்கூட ஏதாவது சாத்தியப்பட்டிருக்கும். இந்த சூழலில், நமக்கு மொத்தமாக இருக்கும் ஆத்திரம், ஆதங்கம், வருத்தம், கோபம், ஆற்றாமை, எல்லாவற்றையும் திட்டி பதிவு போட்டோ, சென்னையை கேவலமாகக் கிண்டல் அடித்தோ வடித்துக்கொள்கிறோம். ஆனால், ஒரு நிதர்சனமான உண்மைக்குப் பின்னால் ஒளிந்துகொண்டுதான் இத்தனையும் செய்கிறோம் என்று புரிந்துகொள்ளவேண்டும். நாம் யாருமே சென்னையை நேசிக்கவில்லை.. சும்மா பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறோம். எங்கள் ஊரில், மழை பெய்தால் இப்படித்தான் வெள்ளமாகும். உடனே அப்பா ஒரு மண்வெட்டியை எடுத்துக்கொண்டு வெளியில் செல்லுவார், எங்கள் வீட்டு வாசலில் இருக்கும் வாய்க்காலை வ...
அப்புறம் சாமியும் இட ஒதுக்கீடு கேட்கலாம்!
ReplyDeleteகவிதை காவலாய் நிற்கிறது.
ஈஸியா புரியுது அதனால இது கவிதைன்னு சொல்லமுடியாது அண்ணே .. ஹி ஹி ஹி
ReplyDeleteகவிதை அருமை
ReplyDeleteவாங்க சி.கருணாகரசு!
ReplyDeleteவாங்க ரோமியோ!
ReplyDeleteஆஹா..இது கவிதை இல்லையா!
வரிகளை மாத்திப்போட்டா சரி பண்ணிடலாமா? :)
அய்யய்யே, இப்பிடியா தெளிவா எழுதறது, இதையவே என்டர் கவிதையா எழுதுனா,
ReplyDeleteபடையல்
வாசம்
நாசிவரை.
வண்டி
முன்னே போக
என்னை அழை.
காத்திருந்தேன்
அழைப்பு வரும்
ஊருக்கு உள்ளே
உலவ ஒரு நாள்.
காவலனாம்,
கண்ணியமாக
கட்டிய குதிரைமேல்
கண்ணிமைக்காமல்
காத்திரு என்றனர்.
எங்கள் ஊரில்
எல்லாருக்கும்
எல்லைகள் உண்டு.
!!!!!!!!!!!!!!!!!
எப்பூடி......